زمینه و هدف: در این مقاله، به تنویر و بررسی بیوراکتورهای غشایی (MBR) مورد استفاده در مراکز دفن پسماندهای شهری پرداخته شده است. از آن جا که امروزه میزان تولید سرانه زباله در حال افزایش بوده و به علت عدم توازن بین حجم زباله های تولیدی و بازیافتی در اکثر مناطق جهان، نحوه مدیریت و جمع آوری پسماندها چالش برانگیز بوده، لذا روش دفن بهداشتی زباله های تولیدی، بهترین روش کاربردی در اکثر کشورها میباشد. در این راستا، کنترل و مدیریت شیرابه های تولیدی در مراکز دفن پسماند به جهت جلوگیری از آب های زیرزمینی و خاک امری لازم و ضروری است. روش بررسی: در این تحقیق، به بررسی مطالعات صورت گرفته بر روی تعدادی از جدیدترین بیوراکتورهای غشایی کاربردی در مراکز دفن پسماند شهری بزرگ، مزایا و معایب هریک از این روش ها و موارد کاربرد آن ها پرداخته شده است. به همین منظور، مقالات و پژوهشهای اخیر در حوزه تجزیه بیولوژیکی شیرابهها مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. یافتهها: از میان روشهای مختلف تصفیه بیولوژیکی، سیستم مرکب به عنوان یکی از موثرترین و توان مندترین روش تصفیه و تجزیه بیولوژیکی پساب ها مورد ارزیابی قرار می گیرد و در انتها نیز دو مدل پایلوت هوازی به منظور جلوگیری از رسوب گذاری غشاها جهت نمایش عملکرد کربن دانه ای فعال مقایسه شده است. همچنین، میزان پاک سازی پارامترهای مهم آلاینده پساب ها نظیر COD و NH3-N در حضور کربن دانه ای فعال بررسی شدند. بحث و نتیجه گیری: به منظور تصفیه شیرابههای مراکز دفن پسماند شهری، روش های مختلفی استفاده میگردد که هریک دارای نقاط قوت و ضعف هستند. با بررسی و امکان سنجی سایت دفن زبالههای شهری، میتوان بهینه ترین و موثرترین روش را از نظر عملکرد و هزینه را براساس نیاز انتخاب نمود.
