خاک یکی از مهم ترین منابع طبیعی شناخته شده محسوب می شود. مطالعات خاک شناسی و نقشه-برداری خاک یکی از مهمترین و اساسی ترین منابع کسب اطلاعات خاک است. نتایج مطالعات برای اهداف مختلفی مانند کشاورزی پایدار، مسائل زیست محیطی، حفاظت خاک و محیط زیست سودمند می باشد؛ بنابراین برای بهره وری بهتر و بیشتر از این منابع حیاتی به یک مدیریت و برنامه ریزی دقیق و بهینه برای استفاده از سرزمین نیاز است. نقشه های خاک منبع با ارزشی از اطلاعات برای برنامه ریزی و ارزیابی کاربری و بسیاری از فعالیت های مرتبط با خاک در مقیاس ملی و محلی هستند. در نتیجه پیشرفت علم و روش های تجزیه وتحلیل داده ها برای مقاصد مختلف و به دلایل اقتصادی و اجتماعی، نیاز به اطلاعات هم افزایش یافته است . در این راستا اولاً نیاز به اطلاعات خاک با تفکیک مکانی بالا در حال افزایش است . ثانیاً به تجزیه و تحلیل کمی و تفسیر دقیق تر و تفصیلی تر خصوصیات خاک با مقاصد تصمیم گیری و برنامه ریزی در واحدهای نقشه برداری نیازاست. ثالثاً به اطلاعاتی نیاز است که در نقشه های خاک ارائه نمی شود. نقشه برداری خاک بر اساس روابط بین خاک-سیمای اراضی توسط داکوچائف و هیلگارد پایه گذاری شد و توسط ینی (1941) در قالب فاکتورهای تشکیل دهنده خاک s=f(cl,o,r,p,t) مطرح شد. در این رابطه s مربوط به خصوصیات خاک است که متأثر از فاکتورهای اقلیم، موجودات زنده، پستی و بلندی، مواد مادری و زمان می باشد. استفاده از این مدل اجازه تولید نقشه های خاک کارآمد و با صحت بالا را می دهد.
