هدف از انجام این تحقیق بررسی پیامد کاربرد بیوچارهای تهیه شده در دمای مختلف بر اصلاح یک خاک شور و سدیمی و مقدار خاکدانه سازی و کربن خاکدانه ای آن میباشد. نتایج بیانگر تأثیر معنیدار تیمار بیوچار بر پایداری خاکدانه در یک خاک شور و سدیمی است. بیشترین و کمترین مقدار پایداری خاکدانهها به ترتیب در ریزترین و درشترین اندازه خاکدانهها مشاهده گردید. کاربرد بیوچار بالاخص بیوچار دمای 800 باعث بهبود پایداری خاکدانه و به تبع آن خصوصیات فیزیکی خاک شد علاوه بر آن با کاربرد بیوچار کربن و کربوهیدرات در خاکدانه ها نسبت به تیمارهای دیگر بیشتر شد که بیانگر اینست که بیوچار بر بهبود شیمیایی خاک هم اثرگذار است.درهمه تیمارها بیشترین مقدار کربن و کربوهیدرات در خاکدانه های کوچکتر و کمترین مقدار آن ها در خاکدانه های بزرگتر دیده شد که این نمایانگر اینست که خاکدانه های ریزتر نقش مهمی در پایداری خاک شورسدیمی ایفا می کنند.
