به منظور بررسی اثر نظامهای مختلف خاکورزی و گیاه پوششی در یک دورهی چهار ساله تنها در سال زراعی 6939 ( بر شاخص مدیریت کربن، مطالعهای در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا همدان اجرا گردید. تیمارها شامل سه سطح خاکورزی شامل NT : بدون خاکورزی، MT : خاکورزی کمینه و CT : خاکورزی مرسوم؛ دو سطح گیاه پوششی شامل C1 : گیاه پوششی خلر و C2 : بدون گیاه پوششی؛ و سه سطح کشت شامل I1 % : کشت مخلوط افزایشی 05 لوبیا سبز + کدو، I2 : خالص لوبیا سبز و I3 : خالص کدو بودند. کربن آلی، کربن فعال و شاخص مدیریت کربن خاک تحت تأثیر خاکورزیهای مختلف و گیاه پوششی قرار گرفتند اما با کشت مخلوط رابطه معنیداری نشان ندادند؛ به طوری که بیشترین مقدار این ویژگیها در تیمارهای NT-C1 و MT-C1 و کمترین مقدار در تیمار CT-C2 مشاهده شد. بهترین مدیریت جهت بهبود وضعیت کربن خاک، خاکورزیهای حفاظتی همراه با گیاه پوششی خلر شناسایی شد.
