1404/02/01
محسن شکل آبادی

محسن شکل آبادی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید: 0000-0002-5795-7351
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 56222477300
دانشکده: دانشکده کشاورزی
نشانی:
تلفن: 31406448

مشخصات پژوهش

عنوان
ارزیابی تناسب اراضی استان همدان برای برخی محصولات باغی و تعیین مکانهای دفن زباله
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(AHP)، محصولات باغی، گردو، مرکبات، زیتون، انگور، میوه های هسته دار، سیب، گلابی، ارزیابی مرتع،محدودیت ساده
سال 1395
پژوهشگران مهسا وکیلی تنها(دانشجو)، محسن شکل آبادی(استاد راهنما)، سعید فراست(استاد راهنما)

چکیده

امروزه به سبب افزایش رو افزون جمعیت و پیرو آن گسترش شهرها از امکان افزایش سطح زیر کشت به مرور کاسته می شود و بنابراین نیاز فراوانی به کاربرد بهینه خاک و سرزمین احساس می گردد. هدف از انجام این پژوهش مکان یابی دفن زباله با استفاده از پارامترهای هیدرولوژیک، خاکشناسی، زمین شناسی، زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی و ارزیابی تناسب اراضی برای برخی محصولات باغی و مرتع براساس برخی نیازهای دمایی و خاکی محصولات باغی و مرتع در استان همدان می باشد. به منظور تعیین مکان های مناسب برای دفن زباله ابتدا 15 لایه اطلاعاتی هیدرولوژیک، خاکشناسی، زمین شناسی، زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی استان همدان در محیط GIS ایجاد و ارزش دهی انجام شد و سپس با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی(AHP)براساس اولویت مکان یابی دفن زباله مقایسه دو به دویی بر روی معیارها انجام و وزن نهایی هر لایه استخراج شد و براساس وزن های هر یک از معیارهای ارزیابی شده نقشه نهایی در محیط GIS از لایه های ایجاد شده استخراج گردید. به منظور ارزیابی تناسب اراضی برای محصولات گردو، مرکبات، زیتون، انگور، میوه های هسته دار، سیب و گلابی و مرتع ابتدا نیازهای خاکی و دمایی هر محصول شناسایی شد و لایه های مربوط به نیازهای خاکی و دمایی ایجاد و هم پوشانی گردیدند. براساس یافته های تحقیق حاضر پهنه های دفن زباله در استان همدان به 4 کلاس طبقه بندی شد. در این میان پهنه های کاملاً مناسب و مناسب بالاترین ارجحیت را جهت دفن زباله دارا می باشند و 1/10 % از اراضی استان همدان را شامل می شوند. به طور کلی مشخص شد اکثر اراضی استان همدان وضعیت مناسبی را برای کشت محصولات باغی ندارند. محدودیت ها برای کشت محصولات باغی به ترتیب به دلیل نامناسب بودن متوسط حداقل دمای فصل زمستان، متوسط حداقل دمای ماه فروردین، متوسط دمای فصل تابستان، متوسط دمای سالانه، عمق و بافت نامناسب خاک، شیب نامناسب، وجود مناطق سیل گیر و زهکشی کم و ناقص بوده است. همچنین مشخص شد که اکثر اراضی استان جهت رویش مرتع وضعیت مناسبی دارند. محدودیت ها جهت کاربری مرتع به ترتیب به دلیل نامناسب بودن پارامترهای عمق و بافت خاک، شیب نامناسب و خطر خشکی بود.