جوشکاری مقاومتی نقطه ای از مهمترین روش های جوشکاری بدنه خودروها می باشد . در بدنه خودروها دو نوع ورق فولادی گالوانیزه و غیرگالوانیزه استفاده می شود. در حین فرآیند جوشکاری مقاومتی نقطه ای مقداری فلز مذاب از فصل مشترک بین دو ورق خارج می شود که موجب ایجاد پلیسه بر روی بدنه خودروها، و کاهش ایمنی کارگاه می شود. اثر پارامترهای مختلف جوشکاری مثل: جریان، فشار الکترود و ... بر روی میزان پاشش مذاب در جوشکاری نقطه ای ورق گالوانیزه و غیرگالوانیزه مورد بررسی قرار گرفته است. با افزایش جریان جوشکاری قطر دکمه جوش در هر دو نوع ورق افزایش می یافت که در یک جریان جوشکاری یکسان قطر دکمه ایجاد شده در ورق غیرگالوانیزه بیشتر بود و در ورق گالوانیزه در قطر دکمه های بالاتر پاشش اتفاق می افتاد. با افزایش قطر دکمه جوش، میزان پاشش افزایش می یافت و افزایش فشارالکترود تا قبل از پاشش موجب افزایش قطر دکمه و بعد از پاشش موجب کاهش قطر دکمه می شد. بنابراین فشار الکترود یک مقدار بهینه دارد تا بتواند کمترین پاشش و بزرگترین قطر دکمه را ایجاد کند.
