در این مطالعه اثر 5-آمینولوولونیک اسید (ALA)، پیش ماده کلیدی در بیوسنتز پورفیرین ها و تنظیم کننده جدید رشد گیاهی، بر برخی پاسخ های فیزیولوژیکی گیاه گشنیز تحت تنش خشکی مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو فاکتور تنش خشکی در سه سطح (آبیاری در حد 100، 60 و 30 درصد ظرفیت مزرعه) و ALA در چهار سطح (0، 25/0، 5/0 و 1 میلی مولار) در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام در سال 1389 اجرا گردید. نتایج حاصل از تجزیه آماری داده ها نشان داد تنش خشکی و کاربرد ALA اثر معنی داری بر پارامتر های فیزیولوژیکی گیاه شامل محتوای نسبی آب برگ، بازده مصرف آب، میزان پرولین، کلروفیل و محتوای مالون دی آلدهید دارد. در شرایط تنش خشکی میزان کلروفیل و محتوای نسبی آب کاهش یافت اما محتوای مالون دی آلدهید، بازده مصرف آب و پرولین افزایش پیدا کرد. کاربردALA به طور معنی داری سبب افزایش محتوای نسبی آب، بازده مصرف آب، محتوای پرولین و کلروفیل و همچنین کاهش تجمع مالون دی آلدهید گردید. در این تحقیق تیمار ALA با افزایش کلروفیل و تجمع پرولین و با کاهش تجمع مالون دی آلدهید سبب کاهش آثار سوء تنش بر گیاه گشنیز شد.
