استفاده از سیستم های نهفته در کاربردهای هوانوردی از اهمیت بسزائی برخوردار است. در اغلب سیستمهای نهفته باید محدودیت های زمانی و نیازمندیهای بی درنگی برآورده گردد. نیازمندی بی درنگی در یک سیستم بدین معناست که پردازش قبل از یک مهلت مشخص تمام گردد. با توجه به اینکه زمان اجرای یک وظیفه بر روی یک سخت افزار مشخص در اجراهای مختلف متفاوت است، زمانبند بی درنگ برای اطمینان از برآورده شدن مهلت وظایف، باید طولانی ترین مدت زمان اجرای یک وظیفه یا همان بیشترین زمان اجرای (WCET) آن اطلاع داشته باشد. در این مقاله به بررسی روشهای تخمین بیشترین زمان اجرای برنامه ها پرداخته شده است و نقاط قوت و ضعف هر یک از این روشها بررسی گردیده است. روش اندازه گیری گرچه ساده و آسان می باشد اما مقدار تخمینی مطمئن نیست. در مقابل روش تحلیل ایستا روشی مطمئن بوده و تلاش می گردد که مقدار بیش تخمین کم گردد و مقدار تخمینی به مقدار واقعی نزدیک باشد اما موفقیت آن وابسته به تحلیل زمانی سخت افزار می باشد. برای کاربردهای اویونیک مطابق با استانداردها روشهای صوری پیشنهاد گردیده است.
