هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی شناختی- رفتاری بر اختلال استرس پس از ضربه و افسردگی جانبازان همدان بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. تعداد 24 نفر از جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از ضربه ناشی از جنگ، به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش(زوج درمانی شناختی- رفتاری)( 12 نفر) و گروه کنترل(لیست انتظار)( 12 نفر) تقسیم شدند. 1 ساعته، در جلسات زوج درمانی شناختی- / آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 5 و ( PCL-M) رفتاری شرکت کردند. از فهرست اختلال استرس پس از ضربه ویرایش نظامی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد که میان دو (BDI) پرسشنامه افسردگی بک گروه مداخله و کنترل از لحاظ شدت اختلال استرس پس از ضربه و افسردگی، پس از خاتمه جلسات درمانی تفاوت معناداری وجود دارد. زوج درمانی شناختی- رفتاری به طور معناداری شدت اختلال استرس پس از ضربه همچنین میزان افسردگی را در گروه آزمایش کاهش داد و زوج درمانی شناختی- رفتاری در کاهش شدت نشانه های اختلال استرس پس از ضربه و افسردگی همراه آن مؤثر بوده است.
