سالانه بیش از 15 میلیون دانش آموز در مدارس کشور مشغول به تحصیل هستند؛ قطعاً این آمار نشاندهنده حجم زیادی از هزینه جهت تحصیل این دانشآموزان برای کشور و همچنین خانواده است. باتوجهبه این امر، نتیجهای که در قبال این هزینهها توسط دانشآموزان حاصل میشود، برای آموزشوپرورش و بهخصوص خانوادهها حائز اهمیت است. هدف از انجام این پژوهش پیشبینی پیشرفت تحصیلی براساس کارکردهای اجرائی و سبکهای یادگیری در دانشآموزان دوره متوسطه دوم شهرستان ابهر بود. جامعهی آماری این تحقیق شامل تمامی دانشآموزان متوسطه دوم رشتههای نظری شهرستان ابهر در سال 1402-1403 بود، که از میان آنها 400 نفر به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. بهمنظور جمعآوری دادهها از پرسشنامه کارکردهای اجرایی بارکلی(2012)، پرسشنامه سبکهای یادگیری کلب (1985) و معدل نمرات آخر ترم گذشته دانشآموزان به صورت خودگزارشی استفاده شد که پرسشنامهها به صورت حضوری به دانشآموزان تحویل داده شد و بعد از جوابگویی، جمعآوری شد. نتایج حاصل نشان داد از میان متغیرهای پیشبین؛ کارکردهای اجرایی با ضریب رگرسیونی استاندارد شده 0/17و سطح معناداری (p<0/01)، و از میان سبکهای یادگیری؛ تجربه عینی با ضریب رگرسیونی استاندارد شده 0/34و سطح معناداری (p<0/01)، مشاهده تاملی با ضریب رگرسیونی استاندارد شده 0/36و سطح معناداری (p<0/01)، مفهوم سازی انتزاعی با ضریب رگرسیونی استاندارد شده 0/37و سطح معناداری (p<0/01)، آزمایشگری فعال با ضریب رگرسیونی استاندارد شده 0/29و سطح معناداری (p<0/01)، نقش مثبت و معناداری در پیشبینی واریانس پیشرفت تحصیلی داشتند. با توجه به این نتایج میتوان گفت که کارکردهای اجرایی و سبکهای یادگیری بهطور معناداری توان پیشبینی پبشرفت تحصیلی دانشآموزان متوسطه دوم در شهرستان ابهر را دارند