محمدرضا ذوقی پایدار

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی اجرای روش خودتنظیمی گام به گام درکاهش تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان ابتدایی شهر اراک انجام گرفت. روش پژوهش آزمایشی بود که در آن از طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش­آموزان تعلل­ورز پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر اراک در سال تحصیلی 97-96 بود که از بین آنها تعداد 80 نفر (40 پسر و 40 دختر) از دانش آموزان دارای تعلل ورزی تحصیلی بالا که از طریق ابزار تعلل­ورزی شناسایی شدند، و در 4 گروه شامل دو گروه آزمایش و دو گروه گواه گمارده شدند. برای گروه های آزمایش روش خودتنظیمی گام به گام اعمال شد و برای گروه های گواه هیچگونه مداخله­ای صورت نگرفت. برای گردآوری داده­ها، مقیاس تعلل ورزی تحصیلی سواری بصورت پیش­آزمون و پس­آزمون اجرا شد. نتایج نشان داد که بین میانگین تعلل ورزی تحصیلی دختران و پسران در گروههای آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد در دختران بین میانگین های تعلل ورزی تحصیلی عمدی، تعلل ورزی تحصیلی ناشی از خستگی جسمی- روانی و تعلل ورزی ناشی از بی برنامگی و در پسران نیز تعلل ورزی تحصیلی عمدی، تعلل ورزی تحصیلی ناشی از خستگی جسمی- روانی و تعلل ورزی ناشی از بی برنامگی تفاوت معناداری وجود دارد (0/01>p). همچنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد که اجرای روش خودتنظیمی گام به گام بر تعلل ورزی تحصیلی دختران و پسران اثربخشی متفاوت معنی­داری ندارد. در کل، نتایج نشان از اثربخشی خودتنظیمی گام­به­گام بر کاهش تعلل ورزی تحصیلی دانش­آموزان دارد و برای مشاوران و روان شناسان مدرسه می­تواند کاربردی باشد