محمدرضا ذوقی پایدار

هدف: اینپژوهش با هدف تعیین نقش ثبات قدم و ابعاد آن و هوش در پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش: روش پژوهش از نوع هم­بستگی بود. جامعه آماری این پژوهش 5200 نفر از دانشجویان سال دوم به بعد دوره کارشناسی سایت مرکزی دانشگاه بوعلی سینا همدان بودند که با روش نمونه­گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد 379 نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار: پرسشنامه 12 سؤالی ثبات قدم داکورث (2007) و مقیاس سه هوش نابسته به فرهنگ کتل (1940) بودند. پایایی پرسشنامه ثبات­ قدم در پژوهش حاضر با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 836/0 محاسبه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که ثبات قدم و هوش هردو باهم می توانند به میزان 26% تغییر در پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کنند. ثبات قدم 43% و هوش 18% توان پیش بینی پیشرفت تحصیلی را دارد. قدرت پیش بینی ابعاد ثبات قدم به این شرح بود: ثبات در علاقه 32% و پشتکار در تلاش 24%. ثبات قدم به میزان 48/0 و هوش 31/0 با پیشرفت تحصیلی رابطه دارد. همبستگی ابعاد ثبات قدم با پیشرفت تحصیلی به این شرح بود: ثبات در علاقه 44/0 و پشتکار در تلاش 39/0. نتیجه گیری: از این پژوهش نتیجه گرفته می­شود که ثبات قدم عامل فردی مؤثرتری نسبت هوش در پیشرفت تحصیلی است که این می­تواند به عنوان چشم انداز آموزشی جدید ضرورت نیاز به توجه بیشتر مسئولان آموزشی را به ثبات قدم یادگیرندگان نشان دهد.