هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کمال گرایی والدین بر خود کاآمدی دانش آموزان متوسطه شهر همدان بود.جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه شهر همدان و والدین آنها بود که تعداد 300 نفر دانش آموز به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند.پرسشنامه کمال گرایی 59 سوالی هیل توسط والدین و پرسشناه خودکارآمدی 10 سوالی شوارتز و جروسالم توسط دانش آموزان تکمیل گزدید. چهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد بین کمال گرایی والدین و خود کارآمدی دانش آموزان ارتباط منفی و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد میزان خود کارآمدی دانش آموزان دختر و پسر و میزان کمال گرایی والدین تفاوت معناداری باهم ندارند
