هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین رابطه بین شوخ طبعی و سلامت روان در دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز همدان بود. جامعه آماری شامل تمام دانشجویان دانشگاه پیام نور می شد، که از بین آن ها نمونه ای به حجم 022 نفر انتخاب شدند. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. از پرسشنامه های شوخ طبعی ) SHQ-25 ( و چک لیست اختلال های روانی ) SCL-90 ( برای جمع اوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، آمار استنباطی شامل ضریب هم بستگی پیرسون و t مستقل مورد استفاده قرار گرفت. نتایج به دستآمده نشانداد بین شوخ طبعی و مشکلات روانی هم بستگی منفی و معنی دار وجوددارد، یعنی با افزایش شوخ طبعی میزان اختلالات روانی کاهش می یابد ( p<0.05 و r=-0.036 .)
