وقف یک امر خداپسندانه است که با حفظ ماهیت خود در نظام حقوقی اسلام ،درسایر جوامع (خصوصا در ادیان غیر اسلامی) کمتر دیده می شود.درشریعت اسلام، وقف اموال غیرمنقول ، مانند خانه و زمین، وجود داشته است، اما دامنه ی اموال وقفی گسترده شده و شامل اموال منقول نیز می شود، از جمله وقف پول های رایج. اگرچه برخی فقیهان وقف پول را جایز نمی دانند و وقف آن را وقف عین ندانسته و بر این نظرند که با تحبیس اصل و تسبیل منفعت و برخی شروط وقف مانند لزوم بقای مال وقف شده در حال انتفاع منافات دارد، امّا در مقابل، اکثر آنهایی که وقف آن را جایز دانسته اند، بر این باورند که در وقف پول، انتفاعاتی است که با انتفاع از آن، عین مال باقی می ماند ، مانند تزیین، اعتبار. این نوشتار به دنبال این نکته است که وقف پول های رایج امروزی که ماهیتی غیر درهم و دینار دارند، وقف مالیت است که قرض دادن و مضاربه آن برای بدست آوردن سود، تحبیس اصل محسوب می شود و با شروط وقف نیز تنافی ندارد. پس بنابراین با بررسی ادله فقهی و اشکالات وارده و پاسخ آنها، وقف پول صحیح بوده و منعی برای آن وجود ندارد و این امر باعث سلامت جامعه و افراد خواهد شد.
