سلوک عرفانی سیری وجودی است که مبدأ آن قلب سالک و غایت آن درک و معرفت نسبت به مقوله ی توحید است. بسیاری از آیات قرآن کریم به این سیر اشاره ی صریح دارد. سلوک عرفانی هر سالک با توجه به پیش فرضها و معرفت او، استعدادهای سالک، میزان زمان درنگ کرده در هر مقام ، شیوه گام نهادن و پیمودن مسیر، ، تفاوت و موانع مسیر سلوک مختص وی خواهد بود. بنابراین در سلوک عرفانی هر سالک برخی از مقامات عرفانی غلبه و ظهور بیشتری دارد. بنابراین می توان بر اساس زندگی نامه ی شخصی سالکان مقاماتی را که در آن غلبه بیشتری داشته اند ، استخراج نمود. این امر با بررسی شواهد و مستندات زندگی ایشان واقع می شود. هدف پژوهش : هدف نوشتار حاضر این است که بر اساس زندگی نامه شخصی آیت الله مدنی، مقامات عرفانی او را استخراج نماید. روش پژوهش: نوشتار حاضر با روش توصیفی گزارش ها و مستندات تاریخ معاصر و تحلیل گزاره های عرفانی و تطبیق این دو نگاشته شده است. یافته ها: بر اساس زندگی نامه شخصی آیت الله مدنی و تطبیق آن با مقامات عرفانی وی دارای دو مقام حزن و فتوت بوده است. هم چنین بر اساس گزارش ها و مستندات می توان استنباط کرد که سلوک عرفانی او مبتنی بر دو ویژگی شریعت محوری و حضور در اجتماع به جای عزلت و گوشه نشینی بوده است.
