چکیده مهم ترین عامل مؤثّر بر عرصه تربیت اسلامی، عنصر دین و جنبه عملی آن، یعنی علم فقه است. أثر گذاری فقه بر تربیت به دو صورت «تعیین حکم شرعی در فرایند تربیت» و «کشف دیدگاه های دین در مورد عناصر تربیت» انجـام می پذیرد. عناصــر نظام تربیتی اســلامی به دو صــورت قابــل عرضه هستند: 1-توصیفی(مبانی، اهداف، مراحل و ساحات) 2-تجویزی(اصول، راهبردها). هدف تحـقیق حاضر، تبیین قلمرو و کیفیّت تأثیر فقه بر این عناصر و نحوه کشف و استنباط آنها از متون دینی به ویژه گزاره های تجویزی فقهی است. علم فقه بنا به ماهیّت ایدئولوژیکی خــود می تواند در اصــول و راهبـرد های تربیتی مسـتقیماً و در مبانی، اهداف، ساحات و مراحل تربیتی به دلیل توصیفی بودنشان به صورت غیر مستــقیم و به واســطه ی اصول و راهبردها، ایفاء نقش نمــاید. این أثرگــــذاری به سه صــورت «طرح»، «تأیید یا رد» و «اصلاح» قابل فرض است. در این تحقیق به برخی از مهم ترین اهداف ، اصول و راهبرد های نظام تربیتی اسلامی و گزاره های فقهی همراستا با این عناصر پرداخته شده است. تأثیر فقه بر عرصه تربیت و کشف دیدگاه دین در مورد عناصر تربیتی موجب پدید آمدن دانشی نوین در حیطه علوم انسانی تحت عنوان «فقه تربیتی» گردیــده که در راستای نظــام سازی تربیتی مــورد استفـــاده قرار می گیرد.
