تأخیر در سن ازدواج یکی از پدیده‌هایی است که به دنبال مدرنیته اتفاق افتاده است. بسیاری از جوانان به دلایل گوناگونی با تأخیر در سن ازدواج روبه‌رو هستند. هدف اصلی پژوهش حاضر، کشف معنا و دلایل بالارفتن سن ازدواج و تأخیر در آن در میان جوانان استان ایلام است. در بخش روش تحقیق، از روش کیفی و راهبرد نظریه‌ی زمینه‌ای استفاده شده است. تعداد ۲۴ جوان به‌صورت هدفمند انتخاب شده‌اند. در کدگذاری اولیه، ۱۱۵ مفهوم به دست آمد که با انجام غربالگری، کدهایی که تکراری بودند، حذف شدند. در نهایت ۸۰ کد و مفهوم اولیه حاصل شد و در ادامه نیز در ۲۲ مقوله طبقه‌بندی شدند. نتایج نشان می‌دهد که وضعیت اقتصادی، به دنبال ایده‌آل بودن، ادامه تحصیل، عدم تمایل به ازدواج، معیارهای انتخاب و آسیب‌های فردی (شرایط علی)، آداب و رسوم، کمک‌کار خانواده بودن، سخت‌گیری خانواده، شیوه‌ی ارتباط با دیگران و عدم آمادگی و عدم اعتماد به دیگران (شرایط مداخله‌گر)، محیط زندگی، نبود نهاد همسرگزینی، ساختار خانواده و ترس از تجربه‌ی دیگران (شرایط زمینه‌ای)، فعالیت‌های سرگرم‌کننده، لذت بردن از زندگی و ارتباط‌گیری با جنس مخالف (راهبردها)، ویژگی‌های روحی و روانی نامناسب، بی‌برنامه بودن و مسئله نبودن تأخیر در سن ازدواج (پیامدها) است. غیرارادی بودن تأخیر در سن ازدواج، هسته‌ی اصلی مطالعه‌ی حاضر است.
