زنان به عنوان همسر و مادر، محور زندگی معنوی خانواده هستند و بیشترین تأثیر را در بین اعضای خانواده خواهند داشت، آنگاه که خود در سلامت روانی بوده و سرشار از پویایی و شادابی باشند. به موجب این امر، آثار روانی و معنوی نشاط و پویایی زن به عنوان همسر و مادر، بر دیگر افراد خانواده تأثیر مستقیم خواهد داشت. این پژوهش با روش کتابخانهای و مراجعه مستقیم به منابع تفسیری و روایی و با شیوه ی توصیفی – تحلیلی، مطالبِ مرتبط با شادی و نشاط در اسلام و اثر شادی بخشی زنان بر روی اعضای خانواده را مورد بررسی قرار داده تا به این سؤال پاسخ دهد که طبق آموزه های قرآنی و روایی، زنان چگونه میتوانند شاد باشند و این پویایی و نشاط را به دیگر اعضای خانواده منتقل کنند و اعضای چنین خانواده ای چگونه سلامت جامعه را تحت تأثیر قرار می دهند. نتایج تحقیق نشان داد که زنان ابتدائاً خود باید بانشاط و پویا باشند و عوامل درونی و بیرونی شادی را در خود تقویت کنند تا بتوانند خانواده را به سوی زیستی شاد و پویا رهنمون سازند. عوامل درونی مؤثر بر شادی و نشاط زنان در این نوشتار عبارتند از ایمان به خدا و تسلیم او بودن، ارتباط با آموزه های اهل بیت (ع)، مثبت اندیشی، اخلاق نیکو، زندگی در زمان حال و عشق و محبت، و عوامل بیرونی آن نیز دارای دارای دو رویکرد مثبت و منفی است که مؤلفه های مثبت آن عبارتند از فرزندآوری، رفاه اجتماعی، رفاه اقتصادی، گذراندن اوقات فراغت، خودآرایی و محیط آرایی، تغذیه و سلامت بهداشتی و روانی زنان، و مؤلفه های منفی تاثیرگذار بر شادی زنان نیز ساختار غیر عرفی خانواده است که در این پژوهش بر کودک همسری، چندهمسری و طلاق عاطفی تاکید شده است. زنان همچنین با تاثیر بر شادابی و پویایی خانواده، می توانند بر روی سلامت جامعه نیز مؤثر باشند و این مهم با ورود فرزندان پویا و شاداب به جامعه و در پرتو تربیت اجتماعی آنان صورت می گیرد و متضمن سلامت جامعه می گردد.
