گروه سلفی – تکفیری داعش نسل متأخر و به روز شده ای از وهابی - سعودی هاست که در یک جریان مستمر دویست ساله رشد کرده و از جهت فکری و عملی همواره به خود توسعه و قوام بخشیده است. اصول فکری این گروه اندیشه ابن تیمیه و شاگرد او محمد بن عبدالوهاب است که همه فرق مسلمین را کافر و مشرک می دانند و اصول عملی آنها حمله، کشتارهای بیرحمانه و غارت اموال و ثروت مردمان مجاور است که در قالب جهاد اسلامی و به نام شریعت به طور پی در پی به آن عمل نموده اند. این گروه در ذات و ماهیت خود اعراب جاهلی و بادیه نشینان قبل از اسلام اند که به دنبال غارت و چپاول همسایگان بوده و از این راه امور خود را به سامان می کردند و اکنون با شعار"لا دعاء الا لله" و "لا توسل الا لله" و " لاشفاعه الا لله" و "لا استغاثه الا لله" همانند خوارج، با اراده باطل از سخنان حق به تحرکات تکفیری خود جامه قداست پوشانده اند. روش عملی این گروه در طول تاریخ ظهورشان یکسان بوده و به عنوان "دأب" و "رویه" به آن عمل می کردند. در این مقاله به خاستگاه فکری و سیاسی و روند شکل گیری و عملکرد این گروه تکفیری پرداخته و مبانی فکری آنها را به شکل تاریخی مورد بررسی قرار می دهیم.
