در سالهای اخیر هضم بی هوازی به عنوان یکی از منابع تجدید پذیر انرژی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. جهت تولید بیوگاز با خلوص بالا و پایداری مناسب بهبود و بهینه سازی شرایط هاضمها ضروری است. هاضمها میتوانند شامل انواع گوناگونی از راکتورها مانند راکتور پلاگ (Plug) اختلاط کامل (CSTR) جریان بی هوازی بالا رونده (UASB) و بستر لین گرانولی انبساط یافته (EGSB) و یا ترکیبی از راکتورها باشند. هر یک از این راکتورها مزایا و معایبی دارد که در این مقاله مروری مورد بررسی قرار گرفت تا بهترین راکتور طبق شرایط موجود همچون فضا و یا شرایط آب و هوایی منطقه انتخاب شود. نحوه طراحی و پارامترهای موثر بر طراحی به طور مفصل مورد بررسی قرار گرفت و تلاش شد تا مروری بر منابع کاملی بر فعالیتهای ازمایشگاهی و یا صنعتی و همچنین طراحی های انجام شده برای سه راکتور همزده جریان بی هوازی بالا رونده و بستر لین گرانولی انبساط یافته انجام شود و نتایج مورد بررسی قرار بگیرد. در نهایت مدل سینتیکی مناسب برای هر راکتور به طور کامل آورده شده است. مدلهای سینتیکی شامل مدل مونود میباشد. نتایج نشان میدهد که راکتور )CONTOIS( و کانتوپس MICHAELIS-MENTEN( میکائیلیس منتن ،)MONOD( CSTR معمول ترین راکتور در صنعت مواد شیمیایی است که در آن اختلاط کامل وجود دارد و طراحی ساده از مزایای این راکتور است. راکتور UASB که به راحتی با انواع دیگر راکتور ترکیب میشود و از مزایای آن میتوان به زمان ماند جامدات (SRT) بالا حتی در زمان ماند هیدرولیکی (HRT) پایین اشاره کرد. راکتور EGSB اساسا برای بهبود تماس گرانولها با فاضلاب از طریق تشدید اختلاط هیدرولیکی ایجاد شده است و جامدات معلق ورودی توسط بستر گرانولی حفظ نمیشوند که در نهایت همراه پساب راکتور را ترک می کنند.
