تیره Boraginaceae دارای حدود 2500 گونه در 130 جنس می باشد که در مناطق گرمسیری، نیمه گرمسیری و گرم پراکنده شده اند. زیرتیره Boraginoideaeدر ایران حدود 100 گونه گیاه علفی یک ساله و چند ساله دارد که در سرتاسر ایران پراکنده اند. ایران در حدود30 گونه انحصاری از این زیرتیره را در خود جای داده است. دیگر گونه های آن علاوه بر ایران در افغانستان، پاکستان، شمال آفریقا، عراق، عربستان، ترکمنستان، مصر، بخش های از روسیه، آسیای مرکزی، آناتولی، ارمنستان، جنوب اروپا، آسیای جنوب شرقی، قفقاز، سوریه و هندوستان نیز می رویند. گیاهان این زیرتیره، پایا و دوساله، پوشیده از کرک هایی نسبتاً ریز یا نرم و در پایه غده ای هستند. تاج گل و کاسه گل دارای 5 قسمت، جام لوله اییا گرزی شکل با 5 لبه ی کوتاه و گلویی برهنه است. در این زیرتیره صفاتی همچون پوشش کرکی، اندازه و رنگ جام گل بسیار حائز اهمیت هستند و از طرفی وضعیت کرک این گیاهان بیشترین تغییرات را در پوشش برگ ها نشان می دهند و یکی از صفات جداکننده این جنس ها به حساب می آید. مطالعه بیوسیستماتیکی بر روی جنس های متعلق به اعضای زیرتیره فوق به منظور تعیین روابط جنس ها و گونه ها با استفاده از 58 ویژگی کمی و کیفی ریخت شناختی مربوط به اندام های رویشی و زایشی انجام شد. همچنین عدد پایه و رفتار کروموزومی در تقسیم میوز در جمعیت های مختلف دو گونه Anchusa و Moltica مورد مطالعه قرار گرفت. بعلاوه ویژگی های ریزریخت شناسی پوسته بذر گونه ها با استفاده از SEM مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج حاصل یک گونه جدید از جنس Moltica برای فلور ایران معرفی شد و جایگاه یک زیرگونه از جنس Anchusa نیز به سطح گونه ارتقا یافت. بعلاوه اعداد پایه کروموزومی گزارش شده برای دو جنس تائید شد.
