این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی عملکرد اتاق های بازی و یادگیری در مدارس دوره ابتدایی استان همدان به روش کمی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش معلمان و والدین دانش آموزان دوره اول ابتدایی استان همدان به ترتیب به تعداد 240 و 7770 هستند که از بین آنها 144 نفر از معلمان و 393 نفر از والدین دانش آموزان با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی بر اساس جدول کرجسی و مورگان انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بر اساس الگوی ارزیابی کرک پاتریک بود. روایی و پایایی این پرسشنامه با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و آلفای کرونباخ به دست آمد. یافته های این پژوهش بیانگر این است که اتاق بازی و یادگیری بر انگیزه و علاقه حضور در مدرسه، مهارت های حرکتی، زبانی و اجتماعی و نیز یادگیری دروس از دیدگاه والدین در سطح واکنش، یادگیری و رفتار مطلوب و اثربخش است. همچنین یافته های نشان می دهد اتاق بازی و یادگیری بر انگیزه و علاقه حضور در مدرسه، مهارت های حرکتی، زبانی (در سطح واکنش و رفتار)، اجتماعی و یادگیری دروس (واکنش) از دیدگاه معلمان مطلوب و اثر بخش است. اما اتاق بازی و یادگیری بر یادگیری دروس (در سطح یادگیری و رفتار) و مهارت های زبانی (در سطح یادگیری) از دیدگاه معلمان اثربخشی معنی داری ندارد. بر اساس یافته های حاصل از این پژوهش اتاق بازی و اسباب بازی در مدارس ابتدایی سهم به سزایی در رشد مهارت های حرکتی ریز و درشت دانش آموزان دارد و مهارت های اجتماعی آنها را بهبود می بخشد و موجب رشد مهارت های زبانی و کلامی دانش آموزان می شود. همچنین یادگیری مفاهیم و موضوعات درسی را برای دانش آموزان تسهیل می سازد. در مجموع می توان گفت بازی و اسباب بازی سهم بسزایی در تربیت جسمی، ذهنی و روانی کودک ایفا می کند.
