درگیرسازی یادگیرندگان در محیط های آنلاین، جایی که یادگیرنده احساس انزوا و قطع ارتباط دارد بسیار مهم است و نقش اساسی در رضایتمندی و موفقیت یادگیرنده دارد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان درگیرسازی دانشجویان مقطع کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا در یادگیری آنلاین در سال تحصیلی 1401-1400 انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی رشته علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 1401-1400بود که از بین جامعه 144 نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه ی آماری انتخاب گردید. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه درگیرسازی موکوندانی(2019) استفاده شد. پایایی پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ 92/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ه ها از آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین و انحراف معیار و از آمار استنباطی شامل آزمون کالموگروف-اسمیرونوف، و تی تک گروهی استفاده شد. یافته ها نشان داد که میزان درگیرسازی(رفتاری، شناختی و عاطفی) دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه بوعلی سینا در دوره آنلاین بالاتر از حد متوسط است و بیشترین درگیری به ترتیب ابتدا مربوط به درگیری رفتاری و سپس شناختی و عاطفی است. در نتیجه می توان گفت بستر آموزش آنلاین دانشگاه بوعلی سینا برای درگیرسازی دانشجویان با دوره آنلاین از شرایط قابل قبولی برخودار است.
