طراحی بازخورد به عنوان کانون تعامل از ضروریات دستیابی به تعاملات بهینه است و از آنجا که در محیط های یادگیری الکترونیکی، یادگیرنده از استاد و سیستم آموزشی جداست و ارتباط و تعامل مشارکت کنندگان رو دررو و بی واسطه نیست، بلکه از طریق فناوری صورت می گیرد بایستی برای موفقیت یادگیرنده در چنین محیط آموزشی، بازخوردها از الگوی مناسبی بهره گیری نماید. با توجه به این امر، پژوهش حاضر با هدف شناسایی ویژگی های بازخورد موثر در محیط های یادگیری الکترونیکی انجام شد. روش: در این پژوهش از روش تحلیل محتوای کیفی و شیوه مرور نظامند اسناد استفاده شد. در این مطالعه، تمام مطالعات فارسی و لاتین انجام شده در حوزه ی بازخورد در محیط های یادگیری الکترونیکی در سه پایگاه اطلاعاتی الکترونیکی فارسی (مگ ایران، نورمگز، ایرانداک) از سال 1380شمسی و دو پایگاه اطلاعاتی لاتین (اریک، ساینس دایرکت) از سال 2001 میلادی جستجو و بررسی شدند. از مجموع 19 مقاله ، 12 مقاله با توجه به معیارهای ورود از تحقیق خارج شدند. نتایج پس از مرور نظامند اسناد، دوازده ویژگی برای ارائه «بازخورد» در محیط های یادگیری الکترونیکی حاصل شد که به طور خلاصه عبارتند از: ارائه بازخورد توضیحی؛ ارائه بازخوردهای انگیزشی؛ درخواست پاسخ مستدل یادگیرنده به بازخوردهای دریافتی؛ ارائه بازخوردها با فاصله ی کوتاه؛ کاهش بازخوردهای آنی در مباحثات همزمان؛ ارائه بازخوردهای خصوصی و انفرادی؛ منظم و هدفمند بودن؛ ارائه بازخورد به کوچکترین مشارکت؛ ارائه بازخوردهای مثبت؛ تنوع در ارائه بازخورد.
