پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر نوع تکلیف بر درگیرسازی دانشجویان رشته تکنولوژی آموزشی دانشگاه انجام شد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون و 59-51بوعلی سینا در درس پروژه در سال تحصیلی پسآزمون با استفاده از گروههای کنترل و آزمایش بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان رشته تکنولوژی آموزشی نفر از دانشجویان رشته تکنولوژی آموزشی در درس 93 و حجم نمونه نیز 59-51 دانشگاه بوعلیسینا در سال تحصیلی نفر دیگر در گروه 69 نفر از آنها در گروه با تکالیف ساختاریافته و 69 پروژه بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند که ) استفاده شد. 2335 با تکالیف نیمهساختاریافته قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامهی درگیرسازی تینیو ( روایی پرسشنامه درگیرسازی تحصیلی از طریق روایی محتوایی و صوری، و در بررسی همسانی درونی پایایی پرسشنامه % و 52%، درگیرسازی هیجانی53 % و در زیر مولفهها برای بخش درگیرسازی رفتاری 51با استفاده از آلفای کرونباخ در کل % بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از شاخص آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین و 88 درگیرسازی شناختی مستقل و آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان tانحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون داد که بین نوع تکلیف (ساختاریافته و نیمهساختاریافته) و درگیرسازی دانشجویان در درس پروژه تفاوت وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد بین نوع تکلیف (ساختاریافته و نیمهساختاریافته) و زیر مولفهی درگیرسازی تحصیلی یعنی درگیرسازی شناختی، هیجانی، و رفتاری تفاوت معناداری وجود ندارد.
