پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتبار یابی یک بازی آموزشی جهت بهبود مهارت خودآگاهی کودکان صورت گرفته است. دو هدف بیان شده این پژوهش تحت شیوه پژوهش و توسعه (R&D) دنبال شدند. روش انجام پژوهش از نوع آمیخته به صورت متوالی و با طرح اکتشافی است که شامل گردآوری، تحلیل و استنتاج داده های کیفی درمرحله ی وال و به دنبال ان گردآوری و تحلیل داده های کمی در مرحله ی دوم می باشد. در مرحله ی نخست ضمن کاربست نتایج حاصل از جمع آوری و تحلیل داده های کیفی، بازی آموزشی مورد نظرطراحی شده و درمرحله ی دوم، بازی آموزشی طراحی شده و به صورت شبه آزمایشی در نمونه کوچک به اجرا درآمد. جامعه آماریدر مرحله نخست شامل کلیه کودکان 3 تا 5 سال منطقه یک شهرتهران و حجم نمونه دربرگیرنده 6 کودک 3 تا 5 سال بود که به منظور انجام مطالعه موردی گزینش شدند. راهبردهای گردآوری داده ها در مرحله اول با تکیه بر پژوهش تکوینی رایگلوث و فریک شامل ترسیم نقاشی آدمک توسط کودک، مصاحبه ، مشاهده، اسناد و احساسات بود. در مرحله ی دوم جامعه آماری شامل کلیه کودکان 3 تا 5 سال منطقه ی یک شهرتهران بود که ابتدا لیستی از مهدکودک های منطقه ی مورد نظر تهیه گردید و از میان این مراکز یک مرکز به صورت تصادفی انتخاب و از بین کدوکان آن مرکز، 40 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنتزل به صورت تصادفی بطور مساوی قرار گرغفتند. پس از اجرای پیش آزمون (سه آزمون محقق ساخته)، کودکان گروه گروه آزمایش در طی 10 جلسه 45 دقیقه به یادگیری مهارت خودآگاهی ازطریق بازی پرداختند. پس از اتمام 10 جلسه ی آموزشی، پس آزمون صورت گرفت. بررسی میزان تاثیر بازی آموزشی طراحی شده بر میزان بهبود مهرت خودآگاهی با استفاده از شاخصه های آمار توصیفی و آمار استناطی نشان داد که بازی آموزشی طراحی شده بر بهبود سطح مهارت خودآگاهی جامعه این پژوهش اثر دارد.
