محمود نیلی

چکیده: امروزه در کشور ایران تکنولوژی ساخت سازه های بلند رو به گسترش است . در این نوع سازه ها به دلیل میلگردگذاری متراکم و نیاز به تراکم مناسب و تسهیل حرکت بتن، استفاده از بتن خودتراکم متداول گردیده است. همچنین به دلیل زیاد بودن حجم سیمان مصرفی و بزرگ بودن ابعاد اعضا، حرارت قابل توجهی در بدنه آن ها تولید می گردد. اگرچه شمای تولید حرارت ناشی از هیدراسیون سیمان تا حدودی شناخته شده است، لیکن مقادیر کمّی رژیم حرارتی از جمله میزان دمای حداکثر و زمان وقوع آن و همچنین نرخ گرمایش و سرمایش آن از جمله پارامترهایی هستند که خصوصیات بتن را در سنین اولیه و بلندمدت تحت تأثیر قرار می دهند. از طرفی جمع شدگی و خزش بتن از جمله تغییرات حجمی بتن در طول زمان هستند که می توانند تنش ها، ترک خوردگی ها، تغییرشکل های بیش از اندازه در سازه و در نهایت کاهش عملکرد سازه را به دنبال داشته باشند. علی رغم اهمیت بسیار زیاد اندازه گیری جمع شدگی و خزش در سازه های بلند به دلیل مشکلات اندازه گیری و لزوم دقت زیاد، معمولاً مجریان از ارزیابی میزان جمع شدگی و خزش بتن های به کار رفته در سازه ها صرف نظر می نمایند . در این پایان نامه با انتخاب عیار سیمان در محدوه 450 تا 550 کیلوگرم بر مترمکعب و نسبت آب به سیمان 35/0 سعی شده است بتن خودتراکم حجیم پرمقاومت از حیث حرارتی، مقاومتی، جمع شدگی و خزش مورد ارزیابی قرار گیرد . از سرباره به میزان 45 درصد وزنی سیمان در همه ی طرح ها و از دوده سیلیسی به میزان 8 درصد وزنی سیمان در یکی از طرح ها به عنوان جایگزین سیمان استفاده شده است. شرایط هسته ی مرکزی و لایه ی سطحی بتن حجیم از طریق دو عمل آوری حرارتی و خشک، شبیه سازی گردیده اند. در عمل آوری حرارتی، نمونه های بتنی به مدت 120 ساعت داخل محفظه ای قرار گرفته اند که رژیم حرارتی بتن به طور همزمان اندازه گیری و به آن اعمال می شود. کرنش های ناشی از جمع شدگی و خزش بتن به کمک کرنش سنج الکتریکی اندازه گیری شده و نتایج آن به کمک پردازش تصاویر، صحت سنجی شده اند. نتایج نشان می دهند که صرف نظر از نوع عمل آوری، با افزایش عیار سیمان، حداکثر دمای هیدراسیون، شیب گرمایش و سرمایش، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته بتن ها افزایش یافته است. از سوی دیگر زمان وقوع دمای حداکثر و نرخ رشد مقاومت فشاری ها در طول زمان کاهش یافته است . در عیار سیمان 550 کیلوگرم