محمود نیلی

چکیده: امروزه به دلیل نیاز شدید به مسکن در ایران ضرورت استفاده از ساختمان های بلند رو به افزایش است. از سوی دیگر ایران در منطقه زلزله خیز قرار دارد که متاسفانه وقوع زلزله های شدید باعث بروز خسارت های جانی و مالی جبران ناپذیری در کشور گردیده است. فناوری تولید بتن سبک از راهبرد های استراتژیک در صنعت ساخت می باشد که می تواند مانع تلفات جانی در کشور گردد که این امر یکی از وظایف خطیر محققین می باشد. تحقیق بر روی بتن تولید شده با سنگدانه سبک پر مقاومت هدف این پایان نامه می باشد و در نظر بوده است که این بتن با بتن پر مقاومت ساخته شده با سنگدانه معمولی مقایسه گردد. در این راستا نقش سه نوع الیاف شامل فولادی ( با یک قلاب و دو قلاب در انتها )، پلی پروپیلن و فورتا و همچنین جایگزینی سیمان با 10 در صد دوده سیلیسی بر رفتار بتن سبک پر مقاومت مورد ارزیابی قرار گرفته است. از دو نسبت آب به سیمان 35/0 و 5/0 به ترتیب برای سنگدانه سبک و معمولی استفاده شده است. آزمایش های مقاومت فشاری، کششی، خمشی و مقاومت در مقابل ضربه و همچنین آزمایش تنش-کرنش روی بتن ها صورت گرفته اند. جهت تبیین مقاومت چسبندگی و نوع رفتار الیاف آزمایش بیرون کشیدگی الیاف روی آزمونه های مرتبط با هر طرح انجام گرفته است. نتایج حاکی از آن است که با استفاده از الیاف و دوده سیلیسی کلیه پارامترهای مقاومتی مانند مقاومت فشاری، کششی، خمشی و ضربه افزایش یافته است. الیاف فولادی با دو قلاب در انتها تاثیر قابل توجهی بر مقاومت در مقابل بارهای ضربه داشته است. نتایج آزماش بیرون کشیدگی الیاف در ملات نشان دادند که استفاده همزمان از دوده سیلیسی و الیاف فولادی با دو قلاب انتهائی بهترین عملکرد را در بتن داشته و نیروی لازم جهت بیرون کشیدن الیاف را تا چهار برابر افزایش داده است. به نظر می رسد روش استفاده شده در این پایان نامه جهت آزمایش بیرون کشیدگی الیاف روش مناسب و ساده ای برای ارزیابی رفتار بتن های الیافی باشد.