بتن بخش وسیعی از زباله های ساخت و ساز را تشکیل می دهد. در دهه های اخیر، مهندسین در جست و جوی روشی پایدار برای دفن زباله های بتنی حاصل از ساخت و ساز بوده اند. خرد کردن زباله بتنی به دانه بندی قابل استفاده برای مخلوط بتنی جدید یک راه حل مناسب است. این راه حل نه تنها میزان زباله های ورودی به محل های دفن زباله را کاهش می دهد، بلکه باعث کاهش استفاده از منابع سنگدانه های طبیعی خواهد شد. از لحاظ تجربی ثابت شده است که بتن بازیافتی به طور ذاتی ضعیف نیست و ضعف های گزارش شده اغلب ناشی از استفاده از روش طرح مخلوط نامناسب است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر جایگزینی درشت دانه و ریزدانه طبیعی با درشت دانه و ریزدانه بازیافتی و همچنین سیمان با پودر بتن بازیافتی بر خصوصیات مکانیکی، جمع شدگی و خزش بتن هایی است که با طرح مخلوط های مختلف ساخته شده اند. به علاوه، روش طرح مخلوط جدید برای بتن حاوی ریزدانه بازیافتی پیشنهاد شده است. در واقع از روش طرح مخلوط حجم ملات برابر، برای بتن حاوی درشت دانه بازیافتی و روش طرح مخلوط پیشنهادشده برای بتن حاوی ریزدانه بازیافتی به منظور بهبود عملکرد بلند مدت بتن بازیافتی استفاده شده است. در این تحقیق، از کرنش سنج و پردازش تصویر جهت بررسی تغییرشکل های بلندمدت بتن استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که استفاده از طرح مخلوط حجم ملات برابر و پیشنهاد شده می تواند موجب افزایش مقاومت فشاری، کاهش خزش ویژه و کاهش جمع شدگی بتن های حاوی درشت دانه و ریزدانه بازیافتی در مقایسه با بتن شاهد شود. به علاوه، استفاده از طرح مخلوط رایج باعث کاهش مقاومت فشاری و افزایش جمع شدگی نمونه های بتن حاوی پودر بتن بازیافتی و ریزدانه بازیافتی در مقایسه با بتن شاهد شده است. پردازش تصویر روند نتایج اندازه گیری های کرنش سنج را تایید کرده است. به نظر می رسد که پردازش تصویر می تواند به عنوان یک روش ساده کرنش های ناشی از خزش و جمع شدگی بتن را نشان دهد.
