محمود نیلی

بتن غلتکی روسازی بتنی خشک است که با میزان آب کمتر نسبت به بتن های معمولی ساخته می شود. برای تراکم این بتن از غلتک های مورد استفاده در راه سازی استفاده می شود. این بتن برای اجرا در حالت تازه نیازی به قالب نداشته و در حالت سخت شده رفتاری مانند بتن های معمولی دارد و همچنین از نظر اقتصادی نیز بسیار مقرون به صرفه است. استفاده از بتن های غلتکی در سه دهه ی اخیر در پروژه های اجرایی، بسیار مورد استقبال بوده است. البته در کشور ما، به دلیل مرسوم بودن اجرای روسازی آسفالتی و فراوانی قیر اجرای روسازی های بتن غلتکی کمتر مورد توجه بوده است. اما با توجه به عمر سرویس دهی پایین در مواجهه با شرایط اقلیمی مناطق سردسیر و هزینه های اجرا، تعمیر و نگه داری روسازی های آسفالتی، اجرای بتن غلتکی روسازی می تواند علاوه بر افزایش دوام روسازی، کاهش هزینه ها را در پی داشته باشد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی روی خواص مقاومتی و دوام بتن غلتکی با طرح مخلوط های مختلف و همچنین استفاده از روسازی مرکب شامل بتن غلتکی و یک لایه روکش و بررسی عملکرد آن در مواجهه با اعمال شرایط ذوب و انجمادهای متوالی در حضور نمک های یخ زدا بوده است. به همین منظور در فاز اول این پژوهش ابتدا 8 طرح مخلوط با عیار مواد سیمانی 325 کیلوگرم در مترمکعب، نسبت آب به مواد سیمانی 41/0 و استفاده از دوده سیلیسی، خاکستر بادی و سرباره ساخته شده است. کارایی طرح (با استفاده از اندازه گیری زمان وی بی)، مقاومت فشاری، مقاومت کشش غیرمستقیم و مقاومت هر طرح در برابر پوسته شدگی سطح آزمونه ها طی اعمال سیکل های ذوب و انجماد در حضور نمک های یخ زدا طبق ASTMC672 مورد بررسی قرار گرفته است. از بین طرح های ساخته شده استفاده از 10 درصد دوده سیلیسی گرچه در سنین اولیه مقاومت های فشاری و کششی کمتری را موجب شده اما روند کسب مقاومت این طرح باعث شده تا در سنین 28 و 91 روزه، بیشترین مقاومت فشاری و کششی را داشته باشد. استفاده از خاکستر بادی و سرباره به تنهایی در طرح های مخلوط نتایج مقاومتی و دوامی مطلوبی را نداشته است. بنابراین طرح حاوی 10 درصد دوده سیلیسی به عنوان طرح مخلوط بهینه از نظر مقاومت های فشاری و کششی و دوام در برابر پوسته شدگی، انتخاب شده و در فاز دوم تحقیق به عنوان لایه ی زیرین روسازی مرکب استفاده شده است. در فاز دوم پس از ساخت لایه بتن غلتکی با طرح بهینه،