رشد سریع فناوری اینترنت‌اشیا منجر به ظهور انواع مختلفی از برنامه‌های کاربردی اینترنت‌اشیا حساس به تأخیر شده‌است. این برنامه‌ها به منابع محاسباتی قابل‌توجهی برای پردازش در زمان واقعی نیاز دارند که منجر به مصرف زیاد انرژی در دستگاه‌های اینترنت‌اشیا می‌شود. برای پرداختن به این مسئله، بارگیری وظایف با استفاده از محاسبات مه به‌عنوان یک راه‌حل جدید ظاهرشده است. بارگیری وظیفه با استفاده از محاسبات مه، باعث کاهش تأخیر و انعطاف‌پذیری دستگاه‌های اینترنت‌اشیا می‌گردد. در این پژوهش یک مدل ریاضی باهدف کاهش میزان تأخیر انتها به انتها و مصرف انرژی برای بارگیری وظایف در شبکه اینترنت‌اشیا و مه که مبتنی بر زیرساخت شبکه‌های نرم‌افزارمحور است معرفی شده است. سپس نتایج حاصل از شبیه‌سازی مدل پیشنهادی بر اساس معیارهای تأخیر و انرژی مصرفی با دو الگوریتم فراابتکاری ژنتیک و سوسک‌های بال آتشین و همچنین مقاله پایه مقایسه شده است. پس از پیاده‌سازی سناریو و تجزیه‌وتحلیل، نتایج حاصل از شبیه‌سازی حاکی از آن است که مدل پیشنهادی با استفاده از الگوریتم‌های فراابتکاری توانسته است به طور میانگین و تقریبی تأخیر و انرژی مصرفی را به ترتیب 18 درصد و 19 درصد کاهش دهد.
