امروزه شبکه های محلی بی سیم، به صورت فراگیر و در محیط های مختلفی به کار گرفته شده اند. با توجه به استفاده گسترده کاربران از این شبکه ها، نیاز به گذردهی بالا و افزایش سرعت، همواره به عنوان یک چالش بزرگ مطرح بوده است. طراحی استاندارد IEEE 802.11n ازجمله تلاش هایی است که به منظور افزایش کارایی در این شبکه ها صورت گرفته است. یکی از روش هایی که این استاندارد به منظور افزایش گذردهی به کار می گیرد، مکانیسم تجمیع فریم است، به این صورت که در هر بار دسترسی به کانال به جای ارسال تنها یک فریم، مجموعه ای از فریم ها در کنار هم قرار گرفته و ارسال می شوند. تجمیع فریم با کاهش هزینه سربار در انتقال بسته ها، باعث افزایش گذردهی تا 600 مگابیت بر ثانیه می شود. تاکنون روش های مختلفی برای تجمیع فریم ها مطرح شده اند که از جنبه های مختلفی از جمله تعیین اندازه فریم تجمیعی، نحوه قرار گرفتن فریم ها در کنار هم و... باهم متفاوت اند. بیشتر این روش ها در شبیه سازهای مختلف و تعداد محدودی از آن ها در بستر واقعی پیاده سازی و مورد ارزیابی قرار گرفته اند. دراین پایان نامه روشی نوین برای تعیین اندازه فریم تجمیعی معرفی شده است. مطابق با این روش، سهم هر ایستگاه در هر ارسال و به ازای هر نرخ، با توجه به معیارهایی از جمله اندازه نرخ، احتمال استفاده از نرخ مذکور و همچنین هزینه سربار در ارسال بسته ها، تعیین می گردد. روش پیشنهادی در بستر سیستم عامل لینوکس پیاده سازی شده و عملکرد آن در یک بستر واقعی مورد ارزیابی قرار گرفته است.
