محمد نصیری

شبکه های نرم افزار محور (SDN) فناوری جدیدی در شبکه های کامپیوتری است که در آن با جداسازی صفحه کنترل از صفحه داده، دید کلی شبکه فراهم شده است. این جداسازی با استفاده از یک API (مانند OpenFlow [1]) که میان کنترل کننده و سوئیچ ها قرار گرفته، مقدور شده است. کنترل کننده متمرکز منطقی در شبکه SDN، با استفاده از دید کلی شبکه می تواند به بهبود مدیریت شبکه، توازن بار، مسیریابی و امنیت کمک شایانی کند. متوازن کننده بار SDN، با استفاده از کنترل کننده متمرکز منطقی می تواند با ورود هر جریان جدید به شبکه بصورت بی درنگ در مورد تخصیص آن به سرور دارای بهترین شرایط، تصمیم گیری کند. اغلب متوازن کننده های بار SDN در لایه 4 از مدل OSI کار می کنند و تصمیم گیری های آن ها براساس سرآیند لایه های 2 تا 4 می باشد و این امر سبب محدودیت در پیاده سازی شبکه ها می باشد. این محدودیت در آنجایی نمایان می شود که سرور های Back-End مشابه یکدیگر نباشند. در این شرایط نیاز به وجود پایگاه داده ای از نگاشت بین محتوا و سرور در کنترل کننده بوده و با ورود هرجریان به متوازن کننده Front-End، کنترل کننده نسبت به تخصیص آن جریان به سروری که محتوای درخواستی در آن وجود دارد اقدام نماید. به منظور پیاده سازی متوازن کننده بار لایه 7 (لایه کاربرد)، روش های متداول سنتی از جمله اتصال معوق و مهاجرت سوکت TCP وجود دارند، که تلاش این پژوهش در پیاده سازی یک روش با در نظر گرفتن ترافیک پورت های سوئیچ و همچنین زمان پاسخ سرور های Back-End می باشد. پس از ارزیابی های انجام شده، در روش پیشنهادی به طور متوسط بهبود زمان پاسخ در مقایسه با سه الگوریتم دیگر، LBBSRT [2] ، Round Robin و روش انتخاب تصادفی به ترتیب 19.58٪، 33.94٪ و 57.41٪ است. علاوه بر این، میانگین بهبود بهره وری روش پیشنهادی در مقایسه با سه الگوریتم دیگر، به ترتیب 16.52٪، 29.72٪ و 58.27٪ است.