مفهوم ارتقا مفهومی برگرفته از نحو زایشی است. مهم ترین ویژگی افعالی که حامل این مفهوم اند عدم نیاز به موضوع بیرونی است. با آنکه اغلب مطالعات این حوزه، مطالعاتی صوری و همزمانی بوده اند، اما در حوزه مطالعات کاربرد شناختی و در زمانی زبان، این مفهوم به عنوان یکی از فرآیندهای دستور شدگی یعنی دستور شدگی ذهنی قلمداد شده است.
