یکی از مسائل بحث برانگیز در مطالعات صرفی-واجی بحث تناوبِ تکمیلیِ مشروط بر محیط واجی است. این پژوهش با رویکردی شناختی وجود چنین پدیده ای را در ترکی آذربایجانی نشان می دهد. با توجه به بحث "مغالطه ی قاعده/فهرست" در لَنِکِر (1987) بخش واژگان می تواند علاوه بر اطلاعات غیرقابل پیش بینی حاوی اطلاعات قابل پیش بینی نیز باشد. این بحث لنکر راه را برای توضیح بهتر واژگانی شدگی فرآیندهای واجی باز کند. به باور این نگارندگان، همسو با "مغالطه ی قاعده/فهرست" لنکر و همچنین صرفی شدگی (یا واژگانی شدگی) زودهنگام فرآیندهای واجی در بایبی (2001)، ترکی آذربایجانی در گذشته دارای فرآیندهایی واجی بوده که اکنون زایایی خود را از دست داده و فقط بقایای آن ها در واژگان باقی مانده است. این بقایا در برخی موارد بصورت تکواژگونه هایی تکمیلی بروز یافته اند که انتخاب بین آن ها مشروط بر محیط واجی است. تحلیل این نگارندگان مخالف تحلیل دیگر پژوهش گران در این زمینه است که با رویکردی زایشی سعی در بدست دادن قواعد واجی در این موارد در ترکی آذربایجانی داشته اند. در این تحقیق، برای نشان دادن بازنمایی ها و روابط تکواژگونه ها از انگاره ی شناختی نِسِت (2008) استفاده شده است. این انگاره بر پایه ی آراء لنکر (1987) و در راستای زبان شناسی شناختی و کاربردبنیاد طراحی شده و تا به امروز از معدود آثاریست که در حوزه ی واج شناسی شناختی به نگارش در آمده است. داده های این پژوهش در هر کجا که منبع آن ها ذکر نشده باشد، از طریق ضبط صدای گویش وران ترکی آذربایجانی فراهم آمده است.
