در دهههای اخیر، ارزش معماری به دلیل اهمیت آن برای کاهش اثرات مخرب بر محیط زیست و سرمایه طبیعی بیشتر شده است. اختلالات زیست محیطی و تغییرات آب و هوایی کنونی به فعالیتهای انسان مرتبط هستند. بحرانهای اجتماعی، اکولوژیکی و مالی به طور متداول و شدیدتر وقوع میپذیرند که نشان از دامنه گسترده جدید چالشهای جهانی است. بخش قابل توجهی از جمعیت جهان کمبود آب، از دست دادن استانداردهای زندگی و ناپایداریهای اجتماعی و فرهنگی را تجربه کرده است. در این شرایط، یکی از چالشهای مهم در حوزه معماری مسئله کارایی انرژی و اثرات ساختمانها بر پایداری است. برای کاهش تأثیر منفی ساختمانها بر محیط زیست، طراحیهای معماری باید به طور فزایندهای با محیط زیست ترکیب شوند و به جای عمل به عنوان یک عنصر جداگانه که تمرکزش بر یک مسئله است، عمل کنند. از طبیعت میتوان به عنوان منبع الهام بخش و حل مسائل استفاده کرد که به آن "بیونیک" گفته میشود. هدف اصلی طراحی بیونیک یادگیری از طبیعت و کشف راهحلهایی است که طبیعت به کار میبرد. از سوی دیگر، پوشش ساختمان یکی از اصلیترین اجزا است که راهکارهای بیونیک میتوانند بر روی آن اعمال شده و پایداری کلی را افزایش دهند. پوششها به عنوان یکی از مهمترین عناصر در طراحی معماری، به دلیل کنترل جریان انرژی، استفاده گسترده از مواد، هزینههای نگهداری بالا و رضایت ساکنین، محسوب میشوند. در این حیطه، یکی از جایگزینها، طراحی پوشش الهام گرفته از گیاهان است که محور اصلی این مطالعه است. این مقاله با استفاده از روش تحلیل محتوا به بررسی مفهوم طراحی زیستشناختی در معماری میپردازد و راهکاری الهام گرفته از گیاه آشوریا برای طراحی پوشش ساختمان را مطرح میکند که میتواند نقش مهمی در کارایی انرژی ساختمانها ایفا کند. بنابراین، مفاهیم الهام گرفته از گیاهان برای یکپارچهسازی در پوششهای تطبیقی مورد مطالعه قرار گرفته و یک چارچوب برای تولید مفهوم معرفی شده است.
