تحولات معماری از دوره مدرن تا معاصر، با تغییر پارادایمهای نظری و روشهای طراحی همراه بوده است. این مقاله به بهعنوان » فرم تابع عملکرد « بررسی سیر تحول فرضیههای کلیدی در نظریه و عمل معماری میپردازد. در دوره مدرن، اصل شالوده تفکر معمارانی چون لوکوربوزیه و باوهاوس، بر پاسخگویی به نیازهای کاربردی و سادهسازی زیبایی شناسی تأکید داشت. با این حال، در دهههای اخیر همگام با پیشرفت فناوریهای دیجیتال، تغییر نگرش به رابطه انسان فضا، و ضرورت پاسخ - به مسائل اکولوژیک و اجتماعی، به بازتعریف مفاهیمی چون کارکرد، فرم، و زیباییشناسی در معماری معاصر انجامیده است. و ظهور کرده است که با استفاده از الگوریتمها و پارامترهای پیچیده، فرمهای پویا » پارامتریسیسم « پارادایمهای جدیدی همچون و سازگار با شرایط محیطی را جایگزین اصول جزمی مدرنیسم کرده است. این مقاله با بررسی سیر تحول فرضیههای کلیدی در معماری مدرن تا معاصر، از فرم تابع عملکرد تا پارامتریسیسم، به دنبال تحلیل تأثیر این تحولات بر شکلگیری فضاهای معاصر و آینده معماری است. در این مسیر، به نقش عوامل مختلفی مانند پیشرفتهای تکنولوژیک، تحولات اجتماعی و فرهنگی، و چالشهای زیستمحیطی در شکلگیری و تغییر فرضیههای معماری پرداخته میشود.
