اگر ما الگوی ایرانی اسلامی را برای زندگی خود برگزیده ایم باید تمامی برنامه ریزی های فضایی و کالبدیمان نیز در همین راستا باشد. معماری مسکن یکی از مهمترین وجوه زندگی ایرانی اسلامی می باشد که به عنوان نشان دهنده سبک زندگی لازم است به آن توجه شود. معماری مسکن باید همواره بر روند تغییرات اجتماعی و تحولات و دگرگونی های جامعه مبتنی باشد و از تغییرات نهادی جامعه الهام بگیرد. باز آفرینی شهری از مباحث مهمی است که در سالهای اخیر مطرح مطرح و برای آن برنامه ریزی شده است. در بازآفرینی شهری باید اصول معماری ایرانی اسلامی در ساخت و سازهای جدید به طور ملموسی باز زنده سازی شود. هنر معماران این است که بتوانند اصول کهن را با نیازمندی های جدید تلفیق نموده و طرحی نو در اندازند. طراحی پلان مجتمع های مسکونی جدید کارگاه مناسبی برای تجلی این هنر می باشد. در تحقیق حاضر مجتمع مسکونی 504 واحدی شهر دیواندره مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و پس از مطالعات اولیه میزان به کار گیری شاخص های معماری ایرانی اسلامی در آن به آزمون گذاشته می شود. روش تحقیق میدانی با رویکرد سنجش مقایسه ای می باشد. سپس با نظر خواهی از 50 نفر از معماران، شهرسازان و سایر متخصصین نواقص مجتمع مذکور مشخص گردیده و در نهایت پیشنهادات لازم ارائه گردیده است.
