ابداع سیستم سازه ای لوله ای در ساختمان های بلند توسط فضلورخان، تحولی در سازه های بلند ایجاد کرد. از معایب اصلی سیستم لوله ای، پدیده لنگی برشی است که باعث می شود از ظرفیت مقطع، استفاده بهینه نشود. در این پژوهش 27 ساختمان در سه ارتفاع تنظیم شده و در هر ارتفاع، هشت الگوی مبتنی بر طبیعت به کار رفته تا به خوبی بیانگر تغییرات پارامترهای سازه ای در ارتفاع و الگوها باشد. رفتار لرزه ای مدل ها با استفاده از تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی در نرم افزار سپ 2000، مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این پژوهش، پارامترهای اندیس لنگی برشی، حداکثر جابه جایی مرکز جرم بام و مقادیر برش های پایه تحت اثر زلزله های مختلف بررسی شد. از نتایج تحلیل مدل ها می توان نتیجه گرفت که الگوی چیدمان دیوارهای برشی در جدار خارجی سیستم لوله ای تأثیر بسزایی در کاهش لنگی برشی دارد. همچنین مشاهده شد با افزایش ارتفاع، عملاً اضافه کردن دیوار برشی تأثیر چندانی بر کاهش لنگی برشی ندارد، اما در مدل های 24 طبقه تأثیر قابل توجهی در کاهش لنگی برشی ملاحظه می شود. در بین مدل های این پژوهش، به ترتیب مدل های TSP4Tt و TSP4X (الگوی درخت پیچنده) بهترین عملکرد در زمینه پارامترهای لرزه ای را داشته است. البته در مدل های 24 طبقه، مدل های 24TSP2Tt و 24TSP2X با وجود بهره مندی از دو دیوار برشی در هر وجه، عملکرد قابل قبولی داشته است.
