امروزه سازه های بتن آرمه به علت توجیه اقتصادی نسبت به سازههای فولادی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در این نوع سازههای بتنی استفاده از میلگردها بهصورت پیوسته به دلایلی نظیر محدودیت طول تولید، حمل و اجرای طبقه به طبقه وجود ندارد لذا جهت اتصال مناسب میلگردها به هم نیاز به وصله کردن میلگرد به وجود میآید. روشهای مختلفی برای وصله کردن میلگرد وجود دارد، که میتوان وصلههای مکانیکی، وصلههای جوشی ، اتکایی و پوششی را نام برد. در حال حاضر وصله پوششی رایجترین نوع اتصال است. از وصله مکانیکی کوپلری برای کاهش طول وصله، انجام تغییرات و مقایسه اقتصادی با وصله پوششی در این تحقیق استفاده شده است. این تحقیق در 6 مرحله کلی انجام شده است. مرحله اول بر روی میلگردهای با آج 400 ()، بدون وصله برای بدست آوردن خواص مکانیکی آنها انجام شده است که در این مرحله میانگین تنشهای تسلیم و گسیختگی میلگردها بهدست آمده است. مرحله دوم آزمایشهایی برای بهدست آوردن مشخصات مکانیکی وصلههای مکانیکی کوپلری با کوپلر استاندارد مورد بررسی قرار گرفته است. در مرحله سوم این تحقیق، کوتاه کردن طول وصله و استفاده از چسبهای تقویت رزوه مورد بررسی قرار گرفته است که در این مرحله با کاهش رزوهها، الزامات آییننامه مبنی بر 125 درصد نیروی تسلیم را برآورده نکرده است. در مرحله چهارم جهت تقویت رزوههای کوتاه شده از چسب تقویت رزوه استفاده شده است که با افزایش تنش گسیختگی همراه بود اما ضرایب اطمینان قابل قبولی حاصل نشده است. به همین دلیل در مرحله پنجم جهت تقویت رزوههای کوتاه شده از چسب وایکن استفاده شده است که نتایج قابل قبولی بهدست آمده است. و در مرحله ششم نمونههای با وصله پوششی مورد آزمایش قرار گرفته است. تنشهای تسلیم در انواع میلگردهای با وصله و بدون وصله تغییر چندانی نداشتهاند اما تنشهای نهایی در انواع وصلهها بهخصوص وصله پوششی کاهش یافته است. مدول الاستیسیته میلگردها پس از وصله شدن بین 40 تا 70 درصد کاهش پیدا کرده است. نسبت شکلپذیری با افزایش کرنش تسلیم و کاهش کرنش نهایی میلگردهای با وصله کاهش یافته است. سطح زیر نمودار تنش-کرنش نمونههای با وصله بهدلیل کاهش کرنش نهایی بسیار کم شده است. میزان انرژی جذب شده میلگردهای با وصله کاهش یافته است، این میزان کاهش در وصله پوششی تا 95 درصد رسیده است. استفاده از وصلههای مکانیکی کوپلری باعث