ستون های بتن مسلح غیر لرزه ای در بسیاری از ساختمان های قدیمی رواج دارد و هنوز هم در مناطق با لرزه خیزی پایین رایج است. چنین ستون هایی با آرماتور عرضی حداقل و بافاصله زیاد مشخص می شوند. از طرفی پدیده ستون کوتاه در طول زلزله های گذشته خسارات زیادی را متوجه ساختمان ها نموده است این پدیده به علت قرار گرفتن ساختمان در یک سطح شیب دار و یا محدود شدن ستون با عناصر غیر سازه ای نظیر دیوارهای آجری و بازشوها و یا در اثر اختلاف سختی در یک تراز معین به علت وجود عواملی نظیر اختلاف تراز طبقه، پله و تیر نیم طبقه ایجاد می گردد. هدف از این مقاله، بررسی عددی رفتار لرزه ای ستون های با آرماتور عرضی غیر لرزه ای در دو حالت تعریف بتن محصورشده و نشده با نسبت های بارمحوری متفاوت است. از تحلیل اجزا محدودی برای این کار استفاده شده است به طوری که برای صحت سنجی مدل ساخته شده از نتایج آزمایشگاهی استفاده شده است. سپس 10 مدل ستون با نسبت های بارمحوری متفاوت در دو حالت محصورشده و نشده آنالیز شده است. در انتها رفتارهای لرزه ای مدل ها مقایسه شده اند. استفاده از بتن محصور نشده در ستون های غیر لرزه ای، نیروی برشی و تغییر مکان متناظر با نتایج آزمایشگاهی به خوبی صحت سنجی می شود، اما اتلاف انرژی تجمعی درصد زیادی اختلاف دارد.
