امروزه بتن به عنوان یکی از مصالح ارزان قیمت و پرکاربرد در صنعت ساختمان مطرح است. یکی از معایب سازه های بتنی کم بودن مقاومت کششی بتن است که با توجه به سازگاری و پیوستگی بالای بین بتن و فولاد از میلگردهای فولادی برای جبران این ضعف بتن در این سازه ها استفاده می شود. یکی از مسائل مهم در این سازه ها وصله میلگردهای استفاده شده در آن ها است. طبق آیین نامه ACI وصله به طولی از دو میلگرد در امتداد هم اطلاق می شود که قادر به تحمل 125 درصد مقاومت میلگردها باشد. میلگردها به شکل های مختلفی قابل وصله شدن به هم هستند که می توان به وصله پوششی، وصله جوشی، وصله اتکایی، وصله مکانیکی اشاره کرد. وصله پوششی در حال حاضر متداول ترین نوع وصله در سازه های معمول بتنی است. این وصله دارای معایبی از جمله طول پوشش زیاد، جلوگیری از تراکم خوب بتن و انتقال تنش به واسطه بتن است; از این رو امکان استفاده از وصله جوشی که دارای مزایایی ازجمله کوتاه شده طول وصله، کم شدن تراکم میلگردها و انتقال تنش مستقل از مقاومت بتن است برای میلگردهای با مقاومت بالا ( ) موردبررسی قرار نگرفته است. اجازه کاربرد میلگردهای با مقاومت بالا از سال 1394 و با ابلاغ اصلاحیه مبحث نهم مقررات ملی ساختمان صادر شده است. لذا تحقیقات ازاین دست می تواند به پر کردن خلأ پژوهشی در زمینه شناخت و کاربرد سازه ای این نوع میلگردها کمک شایانی نماید. علاوه بر این تاکنون مقایسه اقتصادی میان این نوع وصله ها برای میلگردهای با مقاومت بالا انجام نگرفته است. این پژوهش در سه مرحله کلی انجام گرفته است. مرحله اول، آزمایش بر روی میلگردهای وصله نشده برای به دست آوردن خواص مکانیکی آن ها است که طی این مرحله میانگین تنش کششی تسلیم و تنش کششی نهایی این نوع میلگردها به ترتیب 85/604 و 90/779 مگاپاسکال به دست آمد که برآورده کننده حداقل های آیین نامه برای طبقه بندی این نوع میلگرد بود. مرحله دوم آزمایش هایی برای به دست آوردن تجربی مقاومت جوش قوسی به کاررفته در کارگاه انجام گرفتند. حاصل این مرحله محاسبه طول جوش لازم برای انجام مرحله سوم آزمایش است. در مرحله سوم خواص مکانیکی میلگردهای با وصله جوشی با انجام آزمایش کشش مستقیم بر روی سه نمونه از هر قطر میلگردها به دست آمد. مدول الاستیسیته میلگردها پس از وصله شدن 52/28 تا 54/47 درصد افت کرده است. افزایش کرنش تسلیم و نیز کاهش