امروزه افزایش نیاز به انرژی از یک سو و تجدید ناپذیری و محدودیت منابع سوخت های فسیلی که به عنوان تأمین کننده اصلی انرژی نیروگاه های تولید برق به شمار می روند، از سوی دیگر، انسان را به سمت بهره گیری از سوخت های پاک و تجدیدپذیر، سوق داده است. در این راستا یکی از مهم ترین اجزای تشکیل دهنده نیروگاه های خورشیدی، سازه نگهدارنده پنل های خورشیدی است. طرح و اجرای این سازه ها به طور مستقیم روی هزینه های تمام شده، پایداری و استحکام، جذب حداکثری انرژی خورشیدی و سرعت نصب، به خصوص در پروژه های با مقیاس بزرگ تأثیر دارد. روش های مختلفی برای نصب پنل های خورشیدی وجود دارد. در روش رایجی که اغلب نیروگاه ها از آن بهره می برند، از فونداسیون بتن مسلح مدفون در خاک، سازه فلزی و پنل با زاویه ثابت استفاده می شود. این روش دارای ایرادهایی است که مهم ترین آن ها عبارتند از: عملیات خاکبرداری زیاد برای اجرای فونداسیون، انتقال و دپوی خاک حفاری شده، تسطیح و شیب بندی خاک محل، قالب بندی، آرماتوربندی، بتن ریزی و عمل آوری بتن در محل، مشکلات بتن ریزی در هوای سرد و گرم، زاویه ثابت پنل ها در طول دوره بهره برداری و پایین آمدن بازدهی پنل ها و تخریب خاک کشاورزی و محیط زیست به علت بتن ریزی درجا در محل فونداسیون با توجه به موارد گفته شده، با ارائه این ایده نوآورانه، یعنی پایه های بتنی پیش ساخته و غیرمدفون در خاک، ضمن مرتفع ساختن ایرادهای مذکور، با توجه به حذف فونداسیون مدفون (استفاده از وزن پایه برای تأمین پایداری) آسیب کمتری به محیط زیست وارد می شود. همچنین با تکیه بر اصول ساخت بتن پیش ساخته کیفیت ساخت بهتری حاصل شده و نیز به دلیل امکان تغییر زاویه پنل با یک ایده ساده و کم هزینه، بازدهی پنل ها افزایش می یابد. از همه مهمتر این که منجر به صرفه اقتصادی بیشتر نیز می گردد. به گونه ای که با بهره گیری از این پایه ها، هزینه تمام شده ساخت به ازای هر پنل، حدود 38 درصد نسبت به روش رایج قبلی، کاهش داشته و نیز برای تولید یک وات برق خورشیدی حدود 42 درصد هزینه کمتری مورد نیاز است
