فرش از ارزشمندترین هنرهای شناخته شده در ایران است. از دیدگاه انسان شناسی، هیچ فرهنگی را نمی‌توان بدون هنر متصور شد. هنر براساس مهارت‌های ویژه، زیبایی معنادار و خلاقانه، که به جنبه‌های ارتباطی وعقاید عموم تأثیر گذار است، تعریف می‌شود. علت پژوهش احساس نیاز به اطلاعات از ویژگی‌ها و اصالت فرش در این ناحیه از کشور است دوم ؛شناساندن طرح ونقش ومفاهیم به کار رفته در دوره قاجاریه سوم، عرضه فرش دیگر مناطق ایران و کشورهای مجاور به عنوان فرش دست بافت در کشورهای اروپایی و دیگر مناطق جهان به عنوان فرش منطقه غرب ایران، موجب جذب محقق به موضوع مورد بحث گردیده است. روش جمع آوری اطلاعات توصیفی ـ تحلیلی انجام تحقیقات کتابخانه‌ای ومیدانی و مصاحبه است. بر این اساس، در پژوهش حاضر این پرسش‌ها مطرح است که مهم‌ترین سبک‌های فرش بافی غرب کشور در دوره قاجار کدامند؟ مهم‌ترین نمادها و مفاهیم به کاررفته درهنر فرش بافی منطقه مورد مطالعه چه بوده است؟ شاخص‌ترین ویژگی‌های هنرفرش بافی منطقه غرب ایران دردوره ی قاجار تحت عنوان سبک همدانی کدامند؟ بنابراین دراین پژوهش به بررسی ویژگی‌های فرش غرب کشور و به خصوص همدان در دوره ی قاجار و تحلیل نمادها و مفاهیم به کار رفته درهنر فرش بافی منطقه مورد مطالعه می‌پردازیم. هنر فرش بافی همچون دیگر مصنوعات جوامع سنتی، فارغ ازعملکرد خود حامل اطلاعاتی پیرامون جهان بینی تمدنها هستند . آن‌ها در اندرون تاروپود خود مفاهیم فرهنگی و اعتقادی عمیقی را در برگرفته‌اند و مجموعه‌ای متشکل از یک زیبایی شناسی فرهنگی و نقوش متعدد زاده شده در بستر تاریخ هستند . بسیاری از این نقوش علاوه بر تزئینی بودن حاوی مفاهیمی نمادین هستند که در قالب نقوش زیبایی ارائه می‌شوند . دراین بررسی‌ها، جنبه‌های نمادین نقوش فرش مشخص می‌گردد.
