محمد ملک جانی

مطالعه انبساط تندشونده کیهانی یکی از مسائلی است که در دو دهه اخیر توجه کیهان شناسان را به خود جلب کرده است.اما با توجه به اینکه کیهان یک سیستم گرانشی است، انتظار بر این بود که انبساط آن یک انبساط کند شونده باشد، با این حال در سال ۱۹۹۸ با رصد ابرنواخترها که به عنوان شمع استاندارد در کیهان شناسی درنظر گرفته می‌شوند دانشمندان دریافتند که نرخ انبساط کیهان کنونی تندشونده است این کشف رصدی مهم توسط شمار زیادی از مشاهدات دیگر شامل تابش پس زمینه کیهانی، نوسانات آکوستیکی باریون‌ها و تشکیل ساختارهای بزرگ مقیاس کیهانی نیز تایید گردید. اما انبساط تندشونده با کیهانی که از ماده و تابش ساخته شده است در تناقض است و عامل این انبساط شتابدار ثابت کیهان شناسی اینشتین است که با Λ نمایش داده می‌شود. ثابت لامبدا به همراه ماده غیر نسبیتی که عموما از ماده تاریک سرد تشکیل شده است مدل استاندارد کیهان شناسی را می‌سازد که به مدل ΛCDM معروف است. در این پژوهش قصد داریم با استفاده از داده‌های رصدی هابل و ابرنواختر که در گستره صفر تا ۲.۵ گسترده شده اند، یک مطالعه جدیدی را بر روی مدل استاندارد انجام دهیم، به این صورت که با استفاده از طبقه بندی این داده‌ها در انتقال به سرخ‌های مختلف به اندازه گیری پارامترهای ثاب هابل و چگالی ماده بپردازیم؛ بر این اساس با استفاده از روش MCMC در برنامه نویسی پایتون به مقیدسازی پارامترهای آزاد این مدل پرداختیم. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که مقدار پارامتر‌های ثابت هابل و چگالی ماده می‌توانند به خاطر تحول در بازه انتقال به سرخ، مقداری متفاوت داشته باشند.