آهنگ انبساط کیهان با زمان تغییر می کند. کیهان ماده غالب ابتدایی با توجه به جاذبه گرانشی متقابل همه مواد در آن، دارای فاز کندشونده بوده است. در زمان اخیر، مشاهداتی همچون ابرنواخترهای نوع ، تابش ریزموج کیهانی، نوسانات آکوستیکی باریون ها و پارامتر هابل تصویر جدیدی از کیهان به ما ارائه می دهد. طبق این مشاهدات کیهان تخت و دارای فاز انبساطیِ تندشونده می باشد ، در حالی که باتوجه به غالب بودن نیروی جاذبه گرانش در ابعاد بزرگ مقیاس انبساطی کندشونده انتظار می رفت. از اواخر قرن گذشته تا به امروز تلاش های زیادی برای توجیه این فاز انبساط تندشونده حاکم بر کیهان صورت گرفته است. با توجه به معادلات میدان اینشتین که به نوعی دینامیک کیهان را نمایش می دهد، به دو شکل می توان شتاب مثبت را بدست آورد. در حالت نخستین با اصلاح سمت چپ معادله مذکور یا به عبارتی هندسه فضازمان که به مدل های گرانش اصلاح شده معروفند و در حالت دوم با کامل کردن تانسور انرژی- تکانه در سمت راست معادله توسط مؤلفه ای به نام انرژی تاریک. ما در این رساله با رویکرد دوم یعنی با پذیرفتن وجود انرژی تاریک با پارامتر معادله حالت به بررسی این انبساط تندشونده پرداخته ایم. یکی از اولین کاندیداهای آن ثابت کیهان شناسی اینشتین با می باشد که همراه با در نظر گرفتن ماده تاریک سرد منجر به مدل استاندارد گردید که به خوبی با مشاهدات سازگاری دارد. علی رغم موفقیت های مدل استاندارد در توجیه مشاهدات کیهانی ، این مدل دارای مشکلات مفهومی مانند تنظیم ظریف و انطباق کیهانی می باشد، از این رو مدل های جایگزین متعددی برای انرژی تاریک معرفی شده است. در این رساله ما قصد داریم مدل های پارامتریک مانند و که با کمک ابزارهای ریاضی مانند بسط نیوتنی معادله حالت جدیدی برای انرژی تاریک معرفی کرده اند و مدل هایی مانند انرژی تاریک هولوگرافیک و ایج گرافیک که از نظریه فیزیک انرژی های بالا نشأت می گیرد و مدل متحدکننده سیال تاریک که مدعی است دو مؤلفه ی مجهول کیهان یعنی ماده تاریک و انرژی تاریک در واقع شکل های مختلفی از یک سیال تاریک می باشد را مورد مطالعه قرار دهیم. در مدل اخیر برای اولین بار معادله حالت پارامتری برای سیال تاریک معرفی کرده ایم. با استفاده از داده های رصدی شامل ، ، ، و قابلیت مدل های مذکور را در مقای
