در این پژوهش از 2574 رکورد میانگین وزن ازشیرگیری بره ها در هر زایش 1101 میش مهربان که طی سال های 1374 تا 1389 در استان همدان جمع آوری شده بودند، استفاده شد. مدل مورد استفاده برای برآورد اجزای واریانس، شامل اثر ثابت گله- سال- فصل و توابع بی اسپلاین خطی و درجه دو برای رگرسیون ثابت و رگرسیون های تصادفی اثرات ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی با تعداد پارامترهای 4 یا 5 بود. اجزای واریانس با کمک نرم افزار WOMBAT برآورد شدند. بر اساس معیارهای اطلاعات آکیک (AIC) و بیزین (BIC)، مدل دارای توابع خطی در بخش رگرسیون ثابت، و توابع درجه دو برای اثرات ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی با تعداد پارامتر 4 (LQQ4) بهترین مدل برای برآورد اجزای واریانس و پارامترهای ژنتیکی صفت مورد بررسی بود. بر اساس بهترین مدل، وراثت پذیری صفت میانگین وزن از شیرگیری بره ها در هر زایش در دامنه ی 49/0 – 01/0 برآورد شد و از 12 ماهگی تا 96 ماهگی به تدریج کاهش یافت. مقدار برآورد شده ی ضریب محیط دائمی با افزایش سن افزایش یافت.
