مصطفی ملکی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثرات سطوح مختلف سیر تر و خشک، روغن اسانسی سیر و آنتی بیوتیک سالینومایسین بر فراسنجه های هضم و تخمیر شکمبه بود. این تحقیق در قالب دو مجموعه انکوباسیون شامل انکوباسیونهای 144 ساعته برای تعیین کینتیک تولید گاز و انکوباسیونهای 24 ساعته برای تعیین اثرات تیمارها بر هضم شکمبه ای، غلظت اسیدهای چرب فرار و آمونیاک مایع شکمبه انجام شد. همچنین اثرات تیمارها بر ترکیب میکروبی شکمبه با استفاده از روش های مولکولی و آزمایش Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت. این پژوهش در قالب یک طرح کاملا تصادفی برای هر کدام از اشکال سیر و سالینو مایسین بطور جداگانه انجام شد که تیمارها به ترتیب شامل سطوح سیر تر و خشک بر اساس ماده خشک برابر با 0، 5/1، 3، 6 و 12 گرم بر لیتر بود. سطوح روغن اسانسی سیر برابر با 0، 150، 300، 450 و 600 میلی گرم بر لیتر و سطوح مورد استفاده برای آنتی بیوتیک سالینومایسین برابر با 0، 2، 4، 8 و 16 میلی گرم بر لیتر بودند و هر آزمایش 3 بار تکرار گردید. مایع شکمبه از 3 راس گوسفند فیستولا گذاری شده نژاد مهربان از مزرعه عباس آباد دانشگاه بوعلی سینا همدان استحصال گردید. جیره مورد استفاده شامل یونجه، جو و کاه بود که با نسبت 60 به 40 علوفه به کنسانتره مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بدست آمده از کینتیک تولید گاز در این آزمایش نشان داد که در تیمارهای دریافت کننده سیر تر و خشک پتانسیل تولید گاز و نرخ تولید گاز نسبت به تیمار شاهد افزایش داشت ولی زمان رسیدن به حداکثر گاز تولیدی کاهش یافت )05/0(P<. در تیمارهای دریافت کننده روغن اسانسی سیر مشاهده گردید که حداکثر گاز تولیدی نسبت به تیمار شاهد افزایش معنی داری داشت و مدت زمان رسیدن به حداکثر گاز تولیدی نیز کاهش یافت )05/0(P<. تیمارهای دریافت کننده سالینومایسین نشان د ادند که در سطوح 16، 8 و 4 میلی گرم بر لیتر پتانسیل گاز تولیدی به لحاظ آماری بالاتر از تیمار شاهد گردید )05/0(P<، اما فاز تاخیر در مجموع بموازات افزایش سالینو مایسین افزایش یافت )05/0(P<. در آزمایشات 24 ساعته مشاهده گردید که تیمارهای دریافت کننده سطوح سیر خشک و سیر تر در اندازه گیری های ذیل: مقدار گاز تولیدی در 24 ساعت، قابلیت هضم ظاهری و واقعی ماده خشک، قابلیت هضم واقعی ماده آلی، فاکتور تفکیک و اسیدهای چرب فرار نسبت به تیمار شاهد مقادیر بالاتری داشتند )