هدف از مطالعه حاضر بررسی قابلیت هضم و تجزیه پذیری یک نوع کنجاله گوار فرآوری شده (HP) به روشهای مختلف برون تنی (آزمون تولید گاز، تیلی و تری، ون سوست) و استفاده از کیسه های نایلونی انجام گرفت. به همین منظور، تعداد 3 رأس گوسفند نر فیستوله گذاری شده نژاد مهربان جهت آزمایش تأمین مایع شکمبه برای آزمایشات برون تنی مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس نتایج این تحقیق، بیشترین میزان هضم پذیری کنجاله گوار بعد از 24 ساعت در روشهای ون سوست، و آزمون تولید گاز به ترتیب 3/96% و 6/96% بدست آمد که به مقدار مشاهده شده در روش کیسه های نایلونی (3/94%) نزدیکتر بود. در آزمایش تجزیه پذیری با کیسه های نایلونی، بخش پروتئین محلول (a)، بخش با تجزیه پذیری کند (b) و نرخ تجزیه پذیری به ترتیب 6/35%، 5/65% و 097/0 برآورد گردید، نتایج این تحقیق نشان داد که کنجاله گوار با تجزیه پذیری بالا در شکمبه دارای پتانسیل بالائی برای سنتز پروتئین میکروبی در شکمبه می باشد.
